Zgłoś nadużycie Hrabia Edward Raczyński był wielkim dobroczyńcą Poznania. Ufundował nie tylko wspomnianą wcześniej Złotą Kaplicę, ale także wodociągi miejskie oraz pierwszą na ziemiach polskich publiczną bibliotekę. Powstały w 1829 r. obiekt był wzorowany na wschodniej fasadzie paryskiego Luwru. Część bogatego i cennego księgozbioru przetrwało okres II wojny światowej dzięki przechowaniu go poza Poznaniem. Większość jednak spłonęła w wyniku nalotów i pożaru. Dziś obok Biblioteki Uniwersyteckiej jest największą książnicą miasta.
Wśród bogatych zbiorów biblioteki szczególną uwagę zwracają dyplomy królewskie (np. Władysława Jagiełły, Bony, Stefana Batorego, Zygmunta III Wazy) oraz papieskie. Niezwykle cenne są także autografy Norwida czy Kraszewskiego. Biblioteka posiada w zasobach także wiele starodruków – w tym m. in. pierwsze wydanie O obrotach… Mikołaja Kopernika. W Oddziale Kartografii podziwiać można ponad 12 tys. map, pochodzących już z XVI w., w Oddziale Grafiki zaś XIX-wieczne zdjęcia Poznania, a w Oddziale Teatraliów autograf – Heleny Modrzejewskiej czy rękopis Gabrieli Zapolskiej.


Plac Wolności, przy którym zlokalizowana jest Biblioteka, został wytyczony pod koniec XVIII wieku przez Prusaków, stając się miejscem apelów wojskowych. Był świadkiem wybuchu Powstania Wielkopolskiego w 1918 roku oraz przysięgi powstańczej. Dziś należy do najbardziej reprezentacyjnych placów Poznania.

Rys. K. Pleskaczyńska