Zgłoś nadużycie (...) Na pierwszym miejscu postawić należy niedawno otwarte kino „Atlantic", którego wnętrza najwięcej w Warszawie zbliżone są do ideału. Są spokojne, miłe, harmonijne a zarazem niesłychanie proste, skromne i niedrogie, zważywszy absolutny brak jakichkolwiek bezsensownych ozdóbek i ornamentów, które zawsze robią z sali wschodni bałagan, a nie siedlisko najnowocześniejszych wynalazków, jakim jest kino." – pisał w marcu 1930 roku Jerzy Sosnkówski, dziennikarz tygodnika ilustrowanego „Ekran".

Podczas gdy w 1930 roku cały kraj pogrążał się w kryzysie międzywojennym, w podwórku XIX wiecznej kamienicy samego centrum Warszawy otwarto Kino Atlantic. Wówczas Warszawa miała już kilka kin, lecz te prześcigało je komfortowym, jak na tamte czasy, wyposażeniem oraz wystrojem architektonicznym. W duchu funkcjonalizmu, projektanci postawili na potężną, użytkową budowlę. Wewnątrz zastosowano nowoczesne materiały wykończeniowe. Zamontowano balustrady z chromowanych rur oraz ekrany rozpraszające światło.

Rewolucja kinowa pozwoliła, by w Kinie Atlantic wyświetlano filmy z dźwiękiem. Po raz pierwszy w Polsce zastosowano tu akustyczne stropy Celotex. Podpisanie umowy z amerykańską centralą Fox Marietone News z Nowego Jorku, umożliwiło wyświetlanie fonicznych kronik filmowych z aktualnościami ze świata. Kino Atlantic było pod tym względem pionierem. Już wtedy zyskało markę, której trudno było dorównać. Stało się luksusowym kinem, prestiżowym miejscem spotkań Warszawiaków.

W 1944 roku doszło do pożaru, podczas którego kamienica na Chmielnej stanęła w ogniu. Tymczasem budynek kina przetrwał niemal bez szwanku.

Gruntowny remont, któremu je poddano jeszcze bardziej wpłynął na podkreślenie rangi Atlantic. Otwarcie nastąpiło już rok później, bo 19 września 1945 roku. Tego dnia na ekranach premierowo wyświetlono radziecki film „Berlin". Zainteresowanie mieszkańców stolicy było ogromne. W dni powszednie ludzie tłumnie zbierali się na seanse, które grano od godziny 15:30, a w niedzielę i święta od 13:30.

W latach 60. kino przeszło kolejną modernizację. Tym razem architekci pozbyli się ruin kamienicy, która do tej pory osłaniała Atlantic. Zmieniono część fasadową i wystrój, Kino zyskało wielki niebieski neon, który był rozpoznawalnym punktem na Chmielnej. Kino okrzyknięto najpiękniejszym i najbardziej eleganckim w Warszawie!

Dziś Kino Atlantic, nie straciło swojego uroku, a dzięki kolejnym remontom nie ustępuje ono współczesnym standardom i spełnia wymogi nowoczesnego kina. Posiada cztery niezależne, klimatyzowane sale, dysponujące supernowoczesnymi ekranami i 794 komfortowymi miejscami: sala A - 158, sala B - 221, sala C - 259, sala D -156. Widzowie oglądają najnowsze produkcje filmowe w wygodnych fotelach lotniczych. W budynku znajduje się przestronne foyer i dwa bary z szybką obsługą. Kino jest częściowo przystosowane do przyjmowania widzów niepełnosprawnych ruchowo.

Atlantic posiada też najwyższej klasy systemy dźwiękowe Dolby Digital Surround EX i SDDS (Sony Dynamic Digital Sound) oraz najnowocześniejszy sprzęt do odtwarzania filmów zarówno w technice 2D (doskonała jakość dźwięku i obrazu) jak i 3D (film w trójwymiarze po założeniu specjalnych okularów). Kino Atlantic, jako jedno z niewielu warszawskich kin, wyróżnia się niezależnością. Nie należy do żadnej sieci.

Kino przy Chmielnej 33, jest jednym z najchętniej odwiedzanych w Warszawie. Widzowie cenią sobie wyselekcjonowany repertuar, kameralną atmosferę i doskonałą lokalizację w samym sercu stolicy.