Zgłoś nadużycie Wrocławski Teatr Lalek mieści się przy pl. Teatralnym 4 we Wrocławiu w budynku dawnej resursy kupieckiej wzniesionym w stylu neobarokowym wg projektu Blummera w latach 1892 - 1894, rozbudowanym wg projektu A. Graua w latach 1905 – 1909. Po wschodniej stronie budynku rozległy taras łączy go z promenadą ciągnącą się wzdłuż fosy miejskiej w kierunku dzisiejszego parku Kopernika i Bastionu Sakwowego położonego na wzgórzu, zwanym dziś Wzgórzem Partyzantów.

Pierwszy spektakl lalkowy w powojennym Wrocławiu odbył się 18 października 1946 r.na scenie Teatru Lalki i Aktora uruchomionego przez Zenona i Elżbietę Kalinowiczów przy ul. Rzeźniczej 12. Scena ta (w kolejnych latach zmieniając swój status prawny i organizacyjny) adresowała przedstawienia głównie do widowni dziecięcej i młodzieżowej. Często też wojażowała po miasteczkach Dolnego Śląska. Okres ten charakteryzował się stosunkowo częstymi zmianami lokalizacji i kierownictwa, co pociągało za sobą również zmienność wizji artystycznych dyrekcji. Warto wspomnieć tu Adolfa Chronickiego (1953-54), Leokadię Serafinowicz (1956-58) i Jana Potiszila (1959-63). Od 1 stycznia 1962 r. scena zyskała autonomię, osiadając przy ul. Świdnickiej 28, w budynku Teatru Żydowskiego, jako Państwowy Teatr Lalek "Chochlik".

W sezonie 1963/64 na czele Teatru stanął Stanisław Stapf. W dwunastoletnim okresie dyrektury Stapfa Teatr ukształtował stałe zasady polityki repertuarowej, co wyraziło się m.in. utworzeniem trzech scen: przedszkolnej (wedle potrzeby wędrownej), dużej (dla dzieci w wieku szkolnym) oraz małej (dla młodzieży i dorosłych). Zorganizował też przyteatralną placówkę dydaktyczną - pomaturalne Studium Aktorskie Teatrów Lalkowych (1967-70), którego absolwenci rychło zasilili zespół WTL. Doświadczenie sceniczne, poziom warsztatowy i samoświadomość artystyczna tej trupy pozwoliły na jej bazie osobowej stworzyć Wydział Lalkarski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu, który odtąd działa jako wydział zamiejscowy PWST im. L. Solskiego w Krakowie. W tym czasie WTL przyciągał uwagę krytyki i środowisk twórczych spektaklami dla dorosłych, szczególnie monodramami Andrzeja Dziedziula.

Z początkiem sezonu 1975/76 dyrektorem i kierownikiem artystycznym Teatru został Eugeniusz Koterla, wcześniej kierownik literacki. Pięcioletni okres dyrektury Koterli zaowocował przeniesieniem punktu ciężkości z powrotem ku scenie dla dzieci oraz częstszym odchodzeniem od klasycznej formuły teatru lalkowego na rzecz żywego planu. Po rezygnacji Koterli ze stanowiska w 1980 r., kierownictwo teatru na krótko objęła Anna Proszkowska, wybitna aktorka, reżyser i pedagog.

Po zawirowaniach całego życia społecznego w czasie przełomu wczesnych lat 80. od sezonu 1981/82 WTL wziął w swoje ręce dotychczasowy aktor i reżyser tej sceny Wiesław Hejno. Jego 20-letnia aktywność to z jednej strony nawiązanie do dziedzictwa artystycznego Stanisława Stapfa, z drugiej - wyprowadzenie Teatru w nowe rejony poszukiwań estetycznych i gruntowanie pozycji tej sceny w środowiskach teatralnych Wrocławia i kraju.

Dziś WTL liczy się we współczesnym lalkarstwie europejskim. Potwierdzają to liczne wojaże artystyczne oraz zdobyte nagrody i wyróżnienia, a także zainteresowanie, jakim scena od lat cieszy się poza granicami kraju. W ciągu ostatniego 30-lecia Teatr odbył ponad 50 tournées, występując i zdobywając laury na scenach Niemiec, Jugosławii, Finlandii, Francji, Włoch, Węgier, Szwecji, Szwajcarii i Austrii w Europie, a także uczestnicząc w prestiżowych festiwalach w Japonii i obu Amerykach. Wszędzie występy lalkarzy z Wrocławia budziły podziw publiczności, a także przynosiły pochlebne recenzje prasowe i wypowiedzi krytyki na łamach periodyków poświęconych teatrowi.

Od 1995 r. działała przy Teatrze Dziecięca Akademia Artystyczna, która prowadziła szeroko pojętą edukację artystyczną najmłodszych odbiorców. W trakcie organizowania swej działalności ekspozycyjnej jest także Muzeum Lalek, gromadzące najbardziej wartościowe estetycznie i cenne historycznie lalki i rekwizyty z przedstawień WTL.

W kwietniu 2002 r. dyrekcję Teatru objął Aleksander Maksymiak, aktor, scenograf i reżyser związany od dawna z WTL. Od września 2007 do końca grudnia 2011 r. dyrektorem naczelnym i artystycznym Wrocławskiego Teatru Lalek był Roberto Skolmowski.