Zgłoś nadużycie Położony nad Odrą barokowy budynek Uniwersytetu stanowi jeden z najbardziej charakterystycznych akcentów krajobrazu Wrocławia. Natomiast pomieszczona w nim Aula Leopoldina jest najpiękniejszym i najchętniej zwiedzanym wnętrzem budowli zabytkowej. Szczególnie piękną dekorację wnętrza posiada także przyległy do Uniwersytetu kościół imienia Jezus. Założenie Uniwersytetu było zasługą jezuitów, działających we wrogim ewangelickim środowisku. Początkowo szkoła, od 1646 r. kolegium jezuickie uzyskało w 1670 r. od cesarza Leopolda I dawny zamek królewski i zgodę na budowę w tym miejscu nowego budynku. Fundacja uniwersytetu nastąpiła w 1702 r. Jednak dopiero udostępnienie przez miasto dodatkowego terenu umożliwiło rozpoczęcie w 1728 r. budowę nowego gmachu. zasadniczym zrębie budowę tą zakończono w 1736 r., zaś dalsze etapy przerwało zajęcie Wrocławia przez wojska Fryderyka II. Kształt terenu, jaki posiadali jezuici wymusił uformowanie go jako bardzo wydłużonej budowli. Elewacje posiadają dość oszczędną dekorację, którą nieco tylko urozmaica kolumnowy portyk głównego wejścia ozdobiony figurami Sprawiedliwości, Męstwa, Mądrości i Umiarkowania. Wysoko ponad nim znajduje się Wieża Matematyczna, na której czterech narożach umieszczono posągi personifikujące cztery fakultetu: Teologię, Filozofię, Medycynę i Prawo.





(fot.S.Klimek)



Wielką ozdobą wnętrza jest umieszczona na parterze, niedawno odrestaurowana, Sala Muzyczna, paradne schody oraz znajdująca się na pierwszym piętrze Aula Leopoldina. Posągi trzech cesarzy, dobroczyńców uniwersytetu, malowidło na sklepieniu sławiące mądrość bożą i stanowiące jej owoc - mądrość ziemską, umieszczone w ościeżach portrety sławnych mężów i uczonych skomponowane zostały w Auli Leopoldyńskiej w doskonałą logiczną i artystyczną jedność.
informacje z :http://www.wroclaw.pl
(fot.S.Klimek)