Zgłoś nadużycie Zbiory Muzeum Mineralogicznego Uniwersytetu Wrocławskiego liczą ok. 30.000 okazów minerałów z całego świata. Ich podstawą jest kolekcja zgromadzona przed 1945 rokiem. Powojenne lata przyniosły uzupełnienie i wzbogacenie zbiorów o nowe okazy, zebrane przede wszystkim z terenu Polski.

Głównym kierunkiem specjalizacji Muzeum Mineralogicznego jest gromadzenie minerałów z Polski, a szczególnie z obszaru Dolnego Śląska, który na przestrzeni dziejów Polski i Europy zapisał się jako region bardzo bogaty w różnorodne surowce mineralne oraz miejsce ich eksploatacji i przeróbki. Dość wspomnieć złoto, rudy miedzi, srebra, arsenu, żelaza, cyny, niklu i miejscowości: Złotoryja, Kopacz, Legnickie Pole, Lwówek Śląski, Złoty Stok, Miedzianka, Boguszów, Ciechanowice, Wieściszowice, Czarnów, Radzimowice, Leszczyna, Gierczyn, Krobica, Kowary, Kletno, Janowa Góra k. Stronia Śląskiego.

Obecne zbiory Muzeum uporządkowane są w czterech działach: minerały świata, minerały Polski, kamienie szlachetne i ozdobne oraz meteoryty. Zbiór minerałów świata obejmuje okazy z różnych regionów globu ziemskiego. Łączna liczba okazów zgromadzonych w tym dziale wynosi ok. 15 tysięcy. Największe znaczenie ma kolekcja Polski gromadzona w układzie systematycznym i regionalnym, stale uzupełniana oraz wzbogacana w celu stworzenia najbardziej reprezentatywnego , maksymalnie pełnego zbioru, szczególnie z rejonu zachodniej Polski. Wyróżniają się tu ze względu na wartość naukową i ekspozycyjną: bogata kolekcja minerałów z obszaru Dolnego Śląska, zawierająca okazy pochodzące z nieczynnych już dziś kopalń w Starej Górze, Ciechanowicach, Miedziance, Kowarach, Złotym Stoku, kolekcja minerałów pegmatytowych z granitoidów dolnośląskich, kolekcja minerałów rudnych złóż cynku i ołowiu z obszaru śląsko-krakowskiego i efektowna kolekcja polskich kamieni szlachetnych i ozdobnych. Zbiór meteorytów należy do największych w kraju i liczy 153 okazy.