Zgłoś nadużycie Idea budowy planetarium w Częstochowie zrodziła się z potrzeby udostępnienia Częstochowianom i mieszkańcom regionu nowoczesnych zdobyczy nauki i techniki w zakresie podboju kosmosu i astronomii. Planetarium, będące na wyposażeniu Zakładu Dydaktyki Fizyki i Astronomii, ma spełniać ważną rolę w astronomicznym przygotowaniu studentów do późniejszej pracy pedagogicznej oraz ma w sposób bezpośredni oddziaływać na młodzież szkolną poprzez otwarte seanse. Z racji zakotwiczenia na uczelni wyższej może oddawać również nieocenione przysługi w procesie kształcenia studentów. Dla przykładu studenci mogą tworzyć swoje własne 3-wymiarowe grafiki komputerowe i testować je bezpośrednio na ekranie sferycznym planetarium. Tematyka utworów może być dowolna, nie tylko astronomiczna. Z możliwości aparatury mogą korzystać zarówno przyrodnicy jak i artyści (zajmujący się np. projektowaniem wnętrz).

Budowę obiektu na potrzeby Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego uczelni wraz z lokalem przeznaczonym dla planetarium zapoczątkowano w 1990 roku. Oficjalne zakończenie prac związanych z budową nastąpiło w 1999 roku, a otwarcie samego pomieszczenia planetarium miało miejsce rok później. Ze względu jednak na podejrzaną gospodarkę finansami w czasie budowy zabrakło państwowych pieniędzy na przewidziany wcześniej zakup planetaryjnej aparatury projekcyjnej. Kiedy zostałem zatrudniony w AJD wtajemniczono mnie w niektóre sprawy planetarium. Wiele rzeczy mi się nie podobało i uznałem, że nie będę z własnej inicjatywy ingerował w działania, które już zostały powierzone innym. Tymczasem w pomieszczeniach planetarium zorganizowano awaryjną salę dydaktyczną, gdzie prowadzono zajęcia ze studentami. Właściwie pogodzono się z tym, że ze szczytnych planów uruchomienia planetarium w Częstochowie pozostanie tylko wzbogacenie panoramy miasta o odmienny fragment architektury.

W drugiej połowie roku 2004 postanowiłem, nie zważając na żadne przeciwności, sprawę uruchomienia planetarium wziąć w swoje ręce. Wyszedłem od założenia, że uczelnia tonąca w długach nigdy nie znajdzie choćby najmniejszych środków dla sfinansowania planetaryjnego systemu projekcyjnego. Nowy system mechaniczno-optyczny firmy Zeiss miał kosztować około 1.5 mln złotych. Nowoczesne systemy cyfrowe są 2-3 razy droższe. Nie pozostawało nic innego jak rozglądać się za systemami projekcyjnymi z tzw. "drugiej ręki". Wiedząc, że uczelnia sformułowała prośbę do Urzędu Miasta o sfinansowanie nowej aparatury planetaryjnej firmy Zeiss, działałem po cichu, wymieniając setki e-maili z różnymi osobami w Europie i USA. Kiedy już wypracowałem bardzo korzystne warunki nabycia systemu planetaryjnego, wynikami swoich zabiegów podzieliłem się z kierownictwem Zakładu oraz z władzami Miasta. Moja odsłona nastąpiła niebawem po otrzymaniu od Miasta propozycji sfinansowania aparatury do spółki z uczelnią. Chociaż był to przejaw wielkiej hojności ze strony Miasta, taka propozycja była równoznaczna z odmową finansowania. Uczelni nie było bowiem stać na wydanie nawet drobnego ułamka potrzebnej sumy. Przedstawiona przeze mnie oferta była nad podziw atrakcyjna i spotkała się z zasłużonym uznaniem ze strony Prezydenta Miasta. Było to dla mnie miłym zaskoczeniem, zwłaszcza, że wcześniej wykonałem po cichu wiele daremnych starań, aplikując m.in. do British Council i do UNESCO o finansowanie systemu projekcyjnego. W połowie 2005 roku rozpoczął się długotrwały proces, który zakończył się uruchomieniem planetarium.

Na sukces musiałem ciężko zapracować. Sama jednak praca, choćby najcięższa, nie zawsze prowadzi do szczęśliwego finału. W przypadku planetarium częstochowskiego bardzo dużo zawdzięczamy Panu Prezydentowi Miasta, dr Tadeuszowi Wronie, który w porę, choć nie bez poważnych problemów, którym sam musiał stawić czoła - wykroił z budżetu Miasta środki konieczne na okazyjny zakup systemu projekcyjnego. Firmie E&S dłużni jesteśmy wdzięczność za zastosowanie ogromnego upustu w cenie na swój wyrób. Nade wszystko jednak wdzięczność należy wyrazić pod adresem Roberta Hilla z Armagh Planetarium w Irlandii Północnej. To od znajomości z nim wszystko się zaczęło. Roberta spotkałem na konferencji naukowej w Petersburgu latem 2004. Nasza znajomość zaczęła się w czasie dyskusji po wygłoszonym przeze mnie referacie o swoim obserwatorium astronomicznym budowanym w Rzepienniku Biskupim. Pełen podziwu dla przedsięwzięcia przystąpił do mnie i wypytywał o szczegóły. Zaprzyjaźniliśmy się. Przy okazji wymiany życzeń Bożonarodzeniowych zimą 2004 przedstawiłem mu problem planetarium częstochowskiego i prosiłem o pomoc w jego rozwiązaniu. Współpracowaliśmy intensywnie przez cały rok 2005 i przez dwa pierwsze miesiące roku 2006. Wymieniliśmy setki maili. Ostatecznie wypracowaliśmy super korzystną ofertę na system Digistar III dla częstochowskiego planetarium.