Zgłoś nadużycie Słowo na terytorium sztuki dla dziecka

Scena Prezentacji jest jednym z najstarszych, bo istniejącym już od 1986 roku, projektów Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu, którego celem jest pokazywanie różnorodnych zjawisk w teatrze dla dzieci i młodzieży, specyfiki tego teatru, nowych trendów, przedstawień ilustrujących bardzo konkretne hasło czy rodzaj sztuki scenicznej jak np. teatr tańca, motyw drogi, teatr dla dzieci najnajmłodszych. Pokazom przedstawień zawsze towarzyszy seminarium wprowadzające w tajniki teatru, okazja do sporów i wymiany myśli.
Staje się powoli tradycją, że kolejne edycje Biennale Sztuki dla Dziecka inaugurowane są konferencjami naukowym oraz teatralną Sceną Prezentacji. To są wyraziste zapowiedzi tematów i pól zainteresowania organizatorów Biennale, które swój największy i najpełniejszy wymiar zyskają w ramach zasadniczej części tej imprezy: festiwalowej i warsztatowej planowanej na początek czerwca 2013 roku.
Tematem 19. Biennale będzie SŁOWO w sztuce dla dziecka. Październikowa Scena Prezentacji roku 2012 rozpocznie dyskusję o roli słowa w teatrze adresowanym do młodej widowni. Proponujemy przedstawienia inspirowane współczesnymi sztukami teatralnymi autorstwa młodych, niezwykle uzdolnionych dramatopisarzy: Maliny Prześlugi i Roberta Jarosza. Obie teatralne propozycje - jedna jest adresowana do dzieci, druga do młodzieży - charakteryzuje, obok ważkich treści, nowoczesne i oryginalne potraktowanie języka.

Wnyk, czyli młody w świecie bez serc bez ducha

Jak głośno musi wyć w nastolatku serce, że ucieka na ulicę i zostaje psem. Jaki ogień pali się w jego głowie, że na dnie basenu otwiera usta w celu nieżycia. Co za ból trawi jego duszę, że gotów jest wymazać swój świat, popaść w nędzę, byle tylko wyrwać się z pułapki. I ruszyć przed siebie – bez celu, ale z nadzieją. Tylko tyle. Aż tyle.
Bo w poprzednim życiu zabroniono mu czuć sobą. Zabroniono mu kochać, więc znienawidził. Zabroniono mu być człowiekiem, więc został aniołem. Czyli psem. Ma lśniącą sierść i ostre zęby, poluje i umiera z głodu, kocha i umiera z miłości. I cały czas węszy za szczęściem. I za sensem swojego życia.
„Wnyk. Bez serc, bez ducha” – to kolejny wspólny projekt Opolskiego Teatru Lalki i Aktora i TVP Opole. Poprzedni – „Nie płacz, Anno. Ukryte prawdy” – wywołał duży rezonans i uruchomił kampanię społeczno-medialną w sprawie przemocy i uzależnień. W 2011 roku został nagrodzony na 17 ogólnopolskim Przeglądzie i Konkursie regionalnych stacji TVP.
I tym razem proponujemy coś niezwykłego – przeżycie teatralne i gorący dokument w sprawie młodego życia, które spędza sen z powiek rodzicom i pedagogom. Bohater spektaklu i bohaterowie filmu – to młodzi ludzie, którzy chcą wyrwać się ze świata pełnego ograniczeń, chcą żyć inaczej, często wbrew złym zasadom, które im wpajano. Ale to także samotni, zagubieni chłopcy, którzy stoją u progu bardzo symbolicznej dorosłości, czyli 18-tu lat.
Oto przed Państwem „Wnyk. Bez serc, bez ducha”. Dramat i dokument w sprawie młodego życia, które po prostu chce żyć.

Jan Nowara